पानगळ झालेली मुंबई
सर्वांनी पहिल्यांदाच पाहिली
असुन हात, नसुन पाय
ना चालत नाही ती बोलत
कित्येक संकटे आली आजवर
नाही कशाला ती, हो घाबरत...!
रक्ताची थारोळी उरावर....
जगते - पळते सदैव हसत
कधीच नाही अशी कोणी
तीला आजवर पाहिली
पानगळ झालेली मुंबई
सर्वांनी पहिल्यांदाच पाहिली
बीच-माॅल्स-हाॅटेल्स
सगळं दिसतं खूप भयाण
मुबांदेवीच्या भक्तांनो
आले संकट मोठे महान
डोळेभरून आले
पहाता रूप तुझे हे अजाण
कधीच नाही घाबरलीस तू
आजवर किती संकटे आली
पानगळ झालेली मुंबई
सर्वांनी पहिल्यांदाच पाहिली
. मरीन ड्राइव्हची कोवळी पालवी
हाजीअलीची तोबा गर्दी
खिडकीतून सुखावणारी
महेश्र्वरी ची ती वसंत सावली
फॅशन स्ट्रीटची मी पुरानी दर्दी
भकास मुंबापुरीस पाहता
उगाच ओलावते का ...आज पापणी ?
कधीच धीर सोडला नाहीस
अशी कितीदा तू कोसळली
पानगळ झालेली मुंबई
सर्वांनी पहिल्यांदाच पाहिली
©® सुजाता पाटील
अणुशक्ती' नगर मुंबई
